เซ็นเตอร์ (อังกฤษ: center) เป็นผู้เล่นตำแหน่งหนึ่งในบาสเกตบอล เซ็นเตอร์มักจะเป็นผู้เล่นที่ตัวสูงที่สุดในทีม และถ้าให้ดีต้องมีกล้ามเนื้อเป็นมัดและมีน้ำหนักตัวมากอีกด้วย เซ็นเตอร์ในเอ็นบีเอโดยทั่วไปสูง 6 ฟุต 10 นิ้ว (2.08 เมตร) หรือมากกว่า
ในหลาย ๆ กรณี บทบาทหลักของเซ็นเตอร์ คือการเป็นตัวผู้เล่นที่ใหญ่มาก และใช้ข้อได้เปรียบเรื่องขนาดมาทำคะแนนหรือป้องกันในจุดที่ใกล้ห่วง เซ็นเตอร์ที่มีขนาดใหญ่และมีทักษะความสามารถทางกีฬาถือเป็นสมบัติที่มีค่าของทีม แชคิล โอนีล (Shaquille O'Neal) จากทีมไมอามี ฮีท มีชื่อเสียงทั้งในเรื่องรูปร่างที่มหึมา สูง 7 ฟุต 1 นิ้ว (2.16 เมตร) และหนักถึง 330 ปอนด์ (150 กิโลกรัม) และยังเคลื่อนไหวใต้แป้นได้อย่างช่ำชอง อีกคนหนึ่งคือ เหยา หมิง (Yao Ming) จากทีมฮิวส์ตัน รอกเก็ตส์ซึ่งสูง 7 ฟุต 6 นิ้ว (2.29 เมตร) ที่มีทั้งความคล่องแคล่ว และความสามารถการชู้ตเป็นต้น
ยังคงเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันว่าผู้เล่นแบบไหนถึงเป็นเซ็นเตอร์ที่แท้จริง ตัวอย่างหนึ่งก็คือ เบน วอลเลส (Ben Wallace) ซึ่งเล่นได้ดีที่ตำแหน่งเซ็นเตอร์ แต่หลายคนก็เถียงว่าจริง ๆ แล้วเขาคือเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดที่เล่นผิดตำแหน่ง เนื่องจากส่วนสูงเพียง 6 ฟุต 9 นิ้ว (2.06 เมตร) ทำให้เขาตัวเล็กกว่าเซ็นเตอร์อื่นที่เขาต้องประกบ ในทำนองเดียวกันหลายคนก็กล่าวว่า ทิม ดังแคน (Tim Duncan) ถึงแม้ว่าจะเล่นเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดตลอดอาชีพการเล่นในเอ็นบีเอ จริง ๆ แล้วคือเซ็นเตอร์เนื่องจากสไตล์การเล่นและขนาดของเขา เป็นที่เชื่อกันว่าเมื่อดังแคนเข้าสู่เอ็นบีเอ เขาเล่นเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดเพื่อจะได้เล่นคู่กับ เดวิด รอบินสัน (David Robinson) เพื่อนร่วมทีมซานแอนโตนิโอ สเปอรส์ ทำให้ทีมมีผู้เล่นตัวใหญ่ในสนามพร้อมกันสองคน แต่ว่าดังแคนยังคงเล่นเป็นเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดหลังจากที่รอบินสันเลิกเล่นแล้ว การตัดสินใจว่าผู้เล่นคนหนึ่ง ๆ จะเป็นเซ็นเตอร์หรือเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดไม่ตายตัว และเนื่องจากในปัจจุบันมีนักกีฬาน้อยคนที่จะมีรูปร่างตรงตามความต้องการสำหรับเซ็นเตอร์ ทีมบางครั้งต้องเอาผู้เล่นอื่นมาเล่นในตำแหน่งนี้ถึงแม้ว่าถ้าเล่นเป็นเพาเวอร์ฟอร์เวิร์ดจะเหมาะสมกว่า
ตัวอย่างเซ็นเตอร์มีชื่อที่เล่นในปัจจุบันเช่น แชคิล โอนีล, เหยา หมิง, เบน วอลเลส, อามาเร สเตาเดอไมร์ (Amare Stoudemire) , แบรด มิลเลอร์ (Brad Miller) และ ซีดรูนัส อิวกัสกัส (?ydr?nas Ilgauskas) เป็นต้น ส่วนเซ็นเตอร์ที่ยิ่งใหญ่ในอดีตเช่น จอร์จ มิคาน (George Mikan) , บิล รัสเซล (Bill Russell) , วิลท์ แชมเบอร์เลน (Wilt Chamberlain) , บิล วอลตัน (Bill Walton) , คารีม อับดุล-จับบาร์ (Kareem Abdul-Jabbar) , รอเบิร์ต แพริช (Robert Parish) , เดวิด รอบินสัน, โมเสส มาโลน (Moses Malone) , ฮาคีม โอลาจูวอน (Hakeem Olajuwon) , แพทริก อิววิง (Patrick Ewing) , วลาดี ดิวาก (Vlade Divac) และในทวีปยุโรป อาร์วีดาส ซาโบนิส (Arvydas Sabonis)
ผู้เล่นที่สูงที่สุดเท่าที่เคยเล่นในเอ็นบีเอ คือ จอร์จ มูเรซาน (Gheorghe Muresan) สูง 7 ฟุต 7 นิ้ว (2.31 เมตร) ส่วนผู้เล่นที่สูงที่สุดในประวัติดับบลิวเอ็นบีเอคือ มาร์โก ไดเด็ก (Margo Dydek) สูง 7 ฟุต 2 นิ้ว (2.18 เมตร) เธอยังสูงกว่าแชคิล โอนีลด้วยซ้ำ
